32t6d i 2300g Cudu

I mamy 2300g szczęścia, które fiknęło główką w dół. Jestem bardzo szczęśliwa. Oby tak dobrze było już do końca. Już tak nie dużo nam zostało. Kolejna wizyta 18.01. Wtedy też musimy jechać do szpitala się zarejestrować ze skierowaniem na cc. Później pewnie jeszcze jedna wizyta i tyle. Spotkamy się z syneczkiem. Tyle czekania, tyle walki, strachu a to już tak blisko, jeszcze tylko kilka tygodni. Tak ciężko mi w to uwierzyć. Mimo, że zwykle ciąża jest rzeczą abstrakcyjną dla panów to jednak jakoś dalej nie dociera do mnie, że ten falujący brzuch to sprawka naszego synka, który rośnie we mnie i który niedługo będzie już po tej stronie. Mimo, że mam ubranka i większość potrzebnych rzeczy dla małego to trudno mi pojąć, że będę w nie ubierać nasze długo wyczekiwane dziecko. Że będzie spał koło mnie, będę go karmić, przewijać, kąpać. Że będę odpowiedzialna za Nowego Człowieka, którego tak bardzo chciałam powołać do życia. Niesamowite ile się zmieni. Ile teraz przed nami Nowego, na które tak bardzo czekaliśmy.

Jaki był ten rok? Sama nie wiem. Na pewno szczęśliwy, ale i pełen obaw. Nikt nie odszedł z naszych rodzin, a za to pojawiły się nowe fasolki. To wystarczająco dużo szczęścia. Postanowień nie miałam z pewnością, bo ich nie robię. I tak się potem o nich nie pamięta. W życiu chcę być szczęśliwa i dawać szczęście. 

Czego życzyłabym sobie w nadchodzącym roku? Na pewno tego, żeby dni płynęły wolniej. Żebym mogła doceniać i zapamiętać jak najwięcej chwil z naszego wspólnego życia. Życia we troje. Chciałabym być dobrą mamą zdrowego chłopca. Kochającą żoną. Na początek tyle wystarczy. Reszta wyjdzie w praniu. 

Wszystkiego dobrego. Do zobaczenia w Nowym Cudownym 2016 Roku. Niech to będzie magiczny Rok!